четверг, 29 апреля 2010 г.

Բլոգը արդարացնում է գրողի հույսերը

.Գրիչով գրելիս աջ ձեռքի միջնամատի վրա մազոլ ա լինում: Բլոգեռները նման պորբլեմ չունեն:
.Հանձնում ես մտքերդ էլեկտրոնային կրիչին, ոչ թե թղթին: Կրավորական կապ ես ունենում կանչների միության հետ: Պահպանում ես անտառները:
.Միշտ ալիբի ունես համակարգչի առաջ նստելու համար: Տնեցիքի համար արդարացի պատասխան ունես. "բան եմ գրում": Թե ինչ էական չի..."երեխան բան ա գրում": Ահա և պատռվեց դիմակս:
.Կարող ես կյանքում լինել դոդոշ: Բլոգ վարել, և դառնալ ... դոդոշ բլոգեռ:
Իսկ հիմա ամենակարևորը.
.Եթե ասելիք չունես, ապա բլոգը դրա լավագույն քողարկումն է:

Վերջում ասեմ...
Խնդրում եմ բլոգս հոգեվերլուծության չենթարկել: Ես չափավոր նորմալ եմ: Ոնեմ սրացման շրջաններ:

Комментариев нет:

Отправить комментарий